insan oğlu bu ya bukalemunu görüp de merakla sormuş
renk değiştirebilmeyi nasıl becerebiliyorsun
bukalemun şöyle bir iç geçirmiş ve demiş ki
halinize dönüp bir baksana be adam sizleri taklit ederek...




onun aslı astarı zaten bir bukalemundur
o bazen toprak - kaya gibi olur
bazen yaprak - ağaç kabuğu renginde olduğu gibi
bazen de çizgi - çizgi dal parçalarına uyumu düşer üstüne
benek - benekte yapar bazen derisini lüzum hissettiği an
o bir Bukalemun nasılsa sürüngen bir hayvan
girmiştir bir kez hayat bahçesine

ben bir türlü nedense bu insanları anlayamıyorum
bazen melek - bazen şeytan
bazen çocuk - bazen büyük
bazen hasut – bazen dost
bazen fitne fücur – bazen de iyilikperest olurlar
türlü - türlü şekle girerler bilmezler ki bir gün devran dönecek
yeter ki nefsin çıkarına bir parça hoş ve uygun olsun
o bir hayvan o bir bukalemun da
siz neyin nesisiniz bir türlü aklım ermedi benim bu işe

onun özünü korumak ve hayatını idame ettirmektir tek gayesi
boyunun iki katı kadar da dili vardır ki bir jet hızında
görkemli de bir kuyruğu da vardır maşallah
yani her bir şeyi tastamam da göremedim hiç kuyruk kıvırdığını
o kocaman diline rağmen hiç yalanı dolanını da görmedim
sesi de çıkmaz garibin işine gücüne bakmaktan başka
hayatını idame ettirmektir amacı ve tek plânı

siz öyle misiniz ya kuyruğunuz da yoktur aslında
kıvırmakta maşallah üstünüze de hiçbir emsal yok
on santimlik bir dille hayatlar yıkar cehenneme çevirirsiniz alemi
nerden girip nereden çıkacağınız da hiç belli olmaz
her tür oyun ve düzenbazlık var sizin içinizde
türlü türlü huy alp da satarsınız aslı yok yaylasın da
içiniz dışınızdan kopuk benzemezler hiç birbirine
aklınız bir karış havada hayda bulup huyda yersiniz
kim ölmüş kim kalmış hiç bilmezsiniz ya
önüne geleni ezip geçerek hemen su üstüne de çıkarsınız

o bir sürüngen bir hayvandır belki de
hep mütevazi ve aklı selimdir garibim kendi halinde
ne bulursa şükreder her türlü meziyeti olsa da
özüne yetenden başka da bir şeye göz koyup da istemez
sizse doymak nedir bilmezsiniz ki dünyalar sizlerin olsa da
haince dikilidir gözleriniz ta sonsuzluğa dek
hep açtır doyma nedir hiç bilip de hissetmezsiniz bile
en büyük vahşet sende ey değer biçilip yaratılan insan
ne zaman akıllanacak ne zaman bir düzene gireceksin
bıktırdın artık senden be her şeyine ettik eleman

bir örnek bile almazsın aslı hayvan olandan
nefsinin istemleri hiçbir zaman bitip de tükenmez
korkun da yok senin söz verdiğin yaratandan
bu fani dünyaya kazık mı çaktın yoksa be fetbaz
oysa sana insan bile denmez
er geç gireceksin sende bir gün o kara toprağın koynuna
inanmaz gibisin sen hesaba çekileceğinden melun
ya o gün hesaba çekildiğin anda sen
ne yapacaksın bir söyle bakayım sen sözde bukalemun…





(13.01.2014) AZAP…