Ateşler içinde yanarken dünya
Yangını nurunla söndüren sendin
Mübarek ne varsa gömerken dünya
Bizi kendimize döndüren sendin

Azmıştı insanlık kandı yer yüzü
Bilinmez olmuştu bayırı düzü
Geçmezdi kimsenin kendine sözü
Bizim acımızı dindiren sendin

İnsanlık gitmişti kalan bedenler
Güzellikler gitmiş sade nedenler
Zayıflar ezilmiş, birde ezenler
Bize biz olmaya bildiren sendin

Seninle bebeler hayata döndü
Seninle yakılan ateşler söndü
Sesinle dünyamız nura büründü
Bize secdemizi kıldıran sendin

Seninle yıkıldı zulmün taşları
Sen eğdirdin yere zalim başları
Ve hasretin ile tüm kardeşleri
Bizdeki isyanı öldüren sendin

Sevgiyle öldürdün kini tasayı
Hayata geçirdin gerçek yasayı
Kullara sevdirdin İsa-Musa’yı
Bizi O rahmete daldıran sendin

Ey Hakkın Habibi unutma bizi
Huzura varacak pak-temiz yüzü
Günahsız rızaya varacak sözü
Bize öğreterek güldüren sendin

Mustafa Göktekin