8
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
2508
Okunma
Öfkeli bir şimşeğin kırbacında keskin
Alevden kalemim olsun gelişin…
Yazdıkça yaşansın mevsimi
Islak hüzünler gülümseten sevdanın
“Gel sevgili!”
Durdurulan bir zamanda
Yaşlanmanın doyumsuzluğunda
Düşen her kederin sarhoşluğuyla ayılmaya,
Kazanmak ve kaybetmenin bir olduğu noktanın sonsuzluğunda
Geçmişine ve yarınına uyanmaya…
Nasırlı ellerin dokuduğu onuruna kat aklarını
Yüzünü güzelleştiren çilenle gel
Kazınsın kaderimize yaşamak…
Gözlerin örtsün üşüyen çocukların üzerini
Sevinçlerinde sesin çınlasın, dinleneyim…
“Alemlerden uzak bir lisanda büyüsün yalnızlığımız”
İkimizden başka
Hangi susuzluk kanabilir aşka…
Sahte yüzlerden geçmez suskunluğumuz
Bilinmez kin zulası heykellerin suretlerinde
Korktuğu kadar umutlu olduğu insanın
“Korkmak, ellerin değil midir?”
Yıldırımların altındayım
Çizilmiş en güzel resimlerin altında
Arz’ın tuvaline düştüğünde suretin
Son defa sevmek için…
06.01.2014
5.0
100% (19)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz