Düşüvermiştin tarihi belirsiz günde
rahim/e
ansızın.
Kıvancımdan öptüm
gecelerimin duasına aşina
tanıklarımı.
söz vermişliğinin er kişi gelişine
kaldığım hayran gecelerde.


Büyümekte küçücükten öte minicik bedenin
Büyür iken kırklı yaşlarım
Seyreylerim
en ....
en güzelimi,
candan halka canımı.

Sarıya az kalsın çalardı saçların.
Yay kaşların eşlik ederdi
bir çift lacivert gözlerine.
En çok ta hastasıydım
minicik ellerinin tutunmak isteyişine.

Benzerdi burnun
öz benim/ki
Kıyamazdım öpmeye
gölge düşmesin benzerliğine diye.

Bilmese de yürümeyi
ayaklar lider edasıyla
Çırpınırdı kumsalda
kumlara inat.

Uykuya terk edilen gecelerin
Bekçisiydin gün be gün.
Bilmeden gecelerin karanlığını.
Gülmeye hazır dudakların
her daim hazırdı
ağlamalarına.

Değişir iken
lacivert/i gözlerinin
Sarısı saçlarının.
Büyüdü en çok
YÜREĞİN.

Ah bir tanem ah....

Düşünürüm de kahırlanırım her an.
Kalbin, beynin taşır mı yükünü yaşamın
Olamadığımda yan yana,
yalnız kalışlarına gebe günlerde.

Bende/ki seni anlatabilsem dünyaya
Her daim yakınmadan taşıdığım.
İçimde, dışımda.
en...
..... canım
..... sevenim
................sevdiğim olduğunu..


Bende olan/ım sana/dır.
Doğumu güzel, gelişi özel.
Anasına YAR,
Anasına YOLDAŞ.

Biricik OĞLUM’a




Nursel ÖZMEN- 2006