Yağmurlar rüzgarlarla, geçti benim günlerim
Esen seher yelinde, kendimi buluyordum
Acılarla eyvahla, dolup taşar dünlerim
Her gece biraz daha, sararıp soluyordum

Yalan dolan görünce, dünyanın tadı kaçtı
Hiçbir yere sığamam, nereye gitsem azap
Pür-ü pak yüreğime, nefret tohumu saçtı
Telafisiz bu acı, içime döktü kezzap

Ne yesem ne içsem de, lezzetini bulamam
Dosta düşmana karşı, boynum bükük gezerim
Mümkün olsa, kaybolsam! Çok zor artık kalamam
Usanmış ruhum benden, ben kendimden bizarım

Gücüm olsa bedende, şimşek gibi çakacak
Aklımla bileğime, hükmetmez tıkanırım
Korkusuz hayallerim, tüm evreni yakacak
Saygı edep kalmadı, Rabbime yakınırım

Bu bir kabus olsa da , şükür deyip uyansam
Huzur dolsa gönlüme, desem; rüyaymış meğer,
El açıp dua ile, sadık dosta dayansam
Nefes almak belki de, bir gün ölmeye değer….

HATİCE BOZKURT SARITAŞ..