ANNECİM...

Doğmadan eza verdim affet canım annecim
Dünya denen mekana sayende geldim annem
Yükün ağırdı ama sen mutluydun annecim
Yaşamayı seninle baştan öğrendim annem

İlk gördüğüm yüz senin ilk tuttuğum el senin
İlk duyduğum ses senin öğrendiğim dil senin
İlk içime çektiğim mis kokusu gül senin
Yaşamayı seninle baştan öğrendim annem

Her teselliyi buldum uyudum kucağında
En güzel anlarımı yaşadım ocağında
Üşüdüğümde koştum ısındım sıcağında
Yaşamayı seninle baştan öğrendim annem

Hakkını helal etsen ödeyemem bilirim
Layık olamam asla pişmanlıktan ölürüm
Sen çağır hiç çekinme sızlanmadan gelirim
Yaşamayı seninle baştan öğrendim annem

Bende anne oldumda hala büyümedim ki
Ellere gittim işte ’’hayır’’ diyemedim ki
Senden ayrı uzakta günü sayamadım ki
Yaşamayı seninle baştan öğrendim annem

HATİCE BOZKURT SARITAŞ...
PAYLAŞ