Kendimi unuttuğum bu kentte sorsam
Seni bana verir mi
Oysa biliyorum
Yüzüme baktığın kırık aynamın yüzündesin
Biliyorum ansızın
Büyük çatlağın arasından bana bakıyorsun
Yüzündeki jiletle gidiyor aklım perişan
Seni öyle ıslak gördüğüm zamanlarda cinnet geçiriyorum
Yüzümü yıkamamla kayboluyorsun
Kendimi sana kaptırmış rüyalarımda dolaşıyorsun
Yüzümdeki esmerliği kendime yakıştırıyorum
Kırık aynandaki haline amadeyim
Ama yanımda sen yoksun
Hep sana dokunmanın ihtimalini taşıyorum
Sana dokunmaya çabalasam ellerim kanar
Hasretinden el olurum

Kırık aynamdaki esmer sevgilim
Sen benden gittin gideli halim perişan
Bütün aynalarda sana rastlıyorum
Kırık yüzünde esmer günahlarımı görüyorum
Oysa gözlerimi ovaladığımda kayboluyorsun
Cinayetler üstüne cinayetler işliyorum
Seni gördüğüm bütün aynalarda
Duvarları kurşuna diziyorum
Bendeki hayalini vurduğumu sanıyorum
Ve gözlerimden kaçtığını sanarken
Kalbim seni kendine saklamış
Damarlarımda seni dolaştırıyor
Yaşama sebebim sensin
İyi biliyorum ki vurduğum sen değildin
Sensizliğimle yanan yıkılan yalnızlığıma
Kurşunlar yağdırıyor muşum
Seni düşündükçe anladım ki ben kendimde değilmişim
Aynamdaki esmer yanlızlığım

YUSUF ELMAS

10.06.2006