Güneşin sofrasında büyüyor ülke
Umutlarımda nergis kokulu loş bir bahar
Derin bir yürek sancısı düşümde sevgilim
Bense mapushane yalnızlığında kalmışım
Hain gözlerin kıskacında etraf taş duvar

Güneşin sofrasında büyüyor ülke
Yağan yağmurlar anlatır güzelliğini
İplik iplik düşen kar taneleri sarsın beni
Ürkek ve sessiz sevişlerin iniltisi
Seni anlattım dostlara direnişini

Güneşin sofrasında büyüyor ülke
Nergis tenli bir bahardır gözlerin sevdiğim
Alıp götür yüreğimdeki yalnızlığımı
Buran buram yüreği kokan anama
Versem selamımı götürür mü akan sulara

Güneşin sofrasında büyüyor ülke
Kadınlarımız kızıllaşan kar şafaklarda
Esen rüzgarlarda saçları tarumar yine
Kızıl saçlarında yeller esiyor yorgun
Işık saçar Mezopotamya dan tüm cihana

Güneşin sofrasında büyüyor ülke
Yatağı yeni değiştirilmiş ırmak gibi
Feri çıkmış sanki ayrılık acısındadır
Fışkırıyor gözlerinden korku saçar cellada
Düşümde dağların o çıplak ayak sesleri

Güneşin sofrasında büyüyor ülke
Dağlarımda yoldaşlar mevzi değiştiriyor
Yine ülke ülke diye haykırışlarıyla
Kışın soğuğunda sıcak bir merhaba düşer
Buz buram tutan ellerinin titrekliğinde

Güneşin sofrasında hani benim ülkem
Şehit eyledik ağidi mazlumu zilanı
Kaç asır daha canımızla bedel vereceğiz ?
Kaç asır daha umudumuzla bekleyeceğiz
Boyası dökülmüş yıkık duvarlar dibinde

YUSUF ELMAS
20 mayıs 2003