25
Yorum
28
Beğeni
0,0
Puan
2545
Okunma

geri ver çimen yeşili gözlerimi
küçük bir esintide aydınlanan
o gölgesinde insanların oturduğu ağaç
dalında çocuklar sallanan
şarkılar bestelenen bahçe
üşüdüm alnında derinleşen izlerde
morluk yapıştırdığın gözlerimde
kaç tur attırdın yıldızlara
yatağımı paylaştığım
iki ayaklı mahlûk
çocuklukta bıraktığım
düş gülüşlü günlerimi geri ver
bir kaç adımlık suda bir göl yarattığım
kepçe balıkları yakaladım sandığım kurbağalarım
sevgi kopardığım kuşburnu çiçekleri
nasıl da arayıp durdum kendimi
ince bir dere gibi akarken gözyaşlarım
nasıl da çiğnenirdi kadınlığım
uyandıkça uyutulduğum odalarda
yürüdükçe uzayan bir dehlizdi
kimsesiz yalnızlığım
ver o hep umutla bakan
yıldız yıldız ışıklı yar
bir bebek kadar masum
çaldığın gözlerimi
insan yüzümü ver bana
yüzüne bin kat tanrı yapıştırmış hayvan
bir lâle diye uzatırken elimi
donduran buz sarkıtlı dam!
15. 2. 1992 - 3. 1. 2014 / Nazik Gülünay