11
Yorum
38
Beğeni
0,0
Puan
1890
Okunma

Tek cümlelik telkine avuç açtığım anda
Tezat bir cevap ile dumur olmak cihanda
Alfabeyi kaç ile çarpmak gerek bilemem
Hissimi ifadeye teselli olsun canda.
Husumete kol kanat germek değil niyetim
Fakat nutkum tutuldu sır oldu basiretim
Her yanım bir kördüğüm çözül de çözülemem
Ve aslen sulh içindi sebeb-i ziyaretim.
Ardımı dönmüş isem öfkeden-kinden değil
Gözlerimde bir heves her an akmaya mâil
Ki yüzünün şeklini hafızamdan silemem
Çift karelik zamana gözyaşlarım da dâhil.
Bu manasız gidişin dur durağı muamma
Kendi haline kalsa uzar da uzar ama
Akıbet belli bir kez beklemeye gelemem
Zaten aşktan muzdarip kalbim sayısız yama
Bana göre değilmiş aşk denilen safsata
Ahir ömrümden çaldı düştüğüm büyük hata
Bu da benim avuntum başka türlü gülemem
Yoksa düşüveririm çekeliyorken verta.
29 Aralık 2013 / NÜS