“hayat bir serüvendir, her adımda yeniden yazılır
bir kez başlamayagörsün yolculuk
ciğerleri yakan her derin soluk
taşınan bir emanettir, kucaklar ümidi yıldızlara kazınır”

binparça yüreğimi sarar sarmalar hasretim
kavrulan gönlümü tutuşturur
gülüşünle çiçeklenir dağlarım
ömrüm, rüzgarınla savrulur
çöreklenmiştir kırılgan yüreğimde hüzün
yürüyüp gidenin ardından
dişler, yaralarımı kanatırdı
gözlerim yangın yeri,
yaralarım ağırdı

çocuk, gözlerinde bulurum
yaşamı sarmalayan sevincimi
boğazımda kanatlanır kelimeler
susarım, söyleyemem kederimi
bulutlar taşır hasretimi sana ezgimiz rüzgarın dilindedir
bilinir adımlarımız izlerimiz hayli derindedir
çıkılmalıdır yolculuğa tez elden
pınarlara elleri değmeden
lekelenmeden seher yeli,
sular topraktan çekilmeden
yosun tutmuş zihinler, kararmış vicdanlar
terkedildi çoktan
delikanlım uzat elini yıldızlardan
benim de kanımdır akan yaralarından

nice nehirler dolanır gizlenmiş yataklarında gözlerinin
her biri bir başka denize kavuşan
her biri sayısız dağlar aşan
dokunsam yanacaktı,
aşktı;
en amansız pusularda
en derin uçurumlarda
ümidi taşıyan
aşktı;
kurşuni zamanlarda
fırtınalardan kurtarılan
sellerden ardakalan


Bülent KARAKAYA
Temmuz 2013