0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1171
Okunma
usulca sıyrılırım kollarından hasretliğin
üşürüm yağmurlarında sırılsıklam
bir yanım alev alev
yangınlarındadır sensizliğin
üzme kendini derim,
geçer zamanla
geçer hırpalanmışlığı kalbimin
derin rüyaların labirentinde
uyanık, ayaktadır tenim
gözlerinde kaybolmak isterim oysa
biraz mahçup, uçarı, serserice
ışıksızlığında senin
çığlığım da kendimce
yana yakıla arayan benim
aranan kendim
dipsiz karanlığındayım gecenin
yorgun, biçare
sohbetindeyim sessizce
ağlayamam,
gözlerim kanar gecede
ah ne çare
vedandır
vakitsiz kapımı çalan
gözlerine vurgunum
gönlümün başeğmeyen kartalı
şiirdir dillerin
anlatır bana,
en mahrem sırları
bir çırpıda çıkarım yeniden yolculuklara
kapanır ardımdan bu şehrin kapıları
Bülent KARAKAYA
Kasım 2013
5.0
100% (3)
