1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1337
Okunma
ıslak bir ruh asılmış duvara
yere damlayan küflerini soluyorum yavaşça
ne kadar da sıkışmış bir tad
genzimde sanki onca yıllık kargaşa
o bana
ben ona bakıyorum
sonra yavaşça kısıyor gözlerini
HAYALET diyor
sadece HAYAL ET
kapatıyorum gözlerimi
ve görüyorum
hayallerimi
et yığınlarına nasıl HAYALET edişimi
ışıklar kapanıyor birden
ıslak bir ruhla oturuyorum koltuğa
...aydınlanıyorum...
her adımda
paçamdan sızan küflerden anlıyorum
kendimden kaçamıyorum
ne yapsam da
Gülşen Mavi
(beş sene önce yazdığım bir şiir)
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz