BABAMI KAYBETTİM
Bakar mısınız?
Bir şey sorabilir miyim,
Babamı tanıdınız mı?
Babamı kaybettim!
Babamı kaybettiğmde
yarımı kaybettim,
ruhumu kaybettim,
neşemi kaybettim
birde yaşama sevincimi kaybettim.
Hanımlar beyler
bir sevgi çemberi
yuvarlanıp geçti mi buradan
İşte o babamdı
Biraz mahçup biraz üzgün
Birde perişan.
Nasıl ellerimden kayıpta gitti!
O bir toplayıcıydı
sevgi yumağıydı.
Acıyor kalbim
kanıyor.
gittiğinden bu yana
Şimdi çok üzgünüm
halim perişan.
Ah........
Daral geldi gönlüme
söyle ne yapıyorsun,
Öte dünya aleminde
Dostlar babamı kaybettim.
Onu yitirdiğim günden bu güne
ne geçmişi taradım
ne saçlarımı
halim perişan.
Ne gezmeyi sever oldum
nede şık giyinmeyi.
Artık dostlar kahkahalarımı duymuyor,
çok hüzünlüsün diyor.
Babamı kaybettim.
bütün hüznüm ondan.
Sevmenin kıymetini babacığım
sen gidince anladım.
Ezan seslerinde
ellerimi bedenimden ayrılırcasına
semaya açıp yalvararak
yaptığım duaların kıymetini
sen gidince anladım.
Yaradanıma senin için ağırladığın
Tanrı misafirlerine gösterdiğim itinayı
sana göstermesi için
geceler boyu ağlayarak diledim.
Göz yaşlarım yüreğimi delip geçtiğinde
her şeye ağlanmayacağını anladım.
Özleminle yitip giden hayata
geçmişe yanmayı sen gidince anladım
Varlığına
Sırtımı dayadığım varlığının huzuru olduğunu
sen gidince anladım.
Bazen kızın bazen eşin bazen annen sandığın
O lanet hastalığına ağladım
Bir kez daha annen oldum,
can yavruma, can babama ağladım.