Geçmişe Özlem
Şimdi bir bekçi düdüğünün sesini duymak isterdim.
Güven veren korkumu gideren.
Ya da bir yoğurtçu narası,
"Hem yenir, hem içilir!”
“Aç kalmazsın bak geldim! Yoğurtçu!" diyen sesi
Peki ya diğerleri
Zerzevatçısı, yorgancısı, hallacı,
macuncusu, kalaycısı, muslukçusu,
bohçacısı, dondurmacısı, sütçüsüyle
Seslenip dillenen sokaklarımıza ne oldu?
Bir de
Horozun uzun uzun ötmesini,
tavuğun gıklamasını.
Belki kapınızdan geçen kuzuların sesidir çok özlediğim,
Belki de ördeklerdir görmek istediklerim.
Ya Hindiler, hepsini mi yediler?
Nerelerdeler?
"Annen güzel sen çirkin"
Gördünüz mü hiç duymadılar,
Bak gelmediler!
Ben Mandaların birbirleri ile dalaşını bile özledim.
Sırtında küfesiyle gelen hamallarımız
Söyler misiniz nerede bizim bakkal amcamız?
Manavımız, kasabımız nerelerdesiniz?
Marketlerde işe mi başladınız?
Zaman zaman evimize gelen,
çamaşırcı teyzemiz
hayatta mısınız?
Şimdi ne yapıyorsunuz?
Nerelere gitti onca insanlarımız?
Ya kanişimiz,
bir de mestan kedimiz
Nerede geçmişimiz?
Hani o kocaman,
bahçe içindeki evimiz,
Koca çınar ağacımızın
altında oturan
hacı ninemiz
hacı dedemiz?
Komşu annemiz?
Delikanlı ağabeylerimiz?
Becerikli ablalarımız?
Hiçbiriniz görünmüyorsunuz.
Evimizin yanındaki damlarımız?
Yumurtaları aldığımız kümeslerimiz?
Kim bu tanımadık insanlar?
Nerede bizim evimiz?
Müteahhit ne demek baba?
Biz neredeyiz?
Ben çok mutsuzum.
Ya siz?
Bu güzelliklerden uzak,
söyler misiniz?
Siz de özlüyor musunuz?
Nedir hissettikleriniz?
Nuran Benli "Hayatı Şiirledim" kitabımdan