Sana lafı sözü yürek özü bir mektup gönderiyorum
İçinde solgun yüzü yırtılmış kaypak laflar yok
Yan yatmış italik cümlelerde olmayacak
Dikine uzamış bir çınar gövdesinden dalları kucaklayan
Gül yapraklardan kan sızan
Ve elvedası olmayan bir mektup


Sevgilim, benimkisi az biraz ince ince yürek incinmesi
Sosyete pazarlarında ağızda yuvarlanan ciklet misali değil
Bir mahkumun tek başına yarattığı bir hücreden sesleniyorum
Kusura kalma, ellerimiz bağlı olsa da yürek işte..
Ölmeden önce demir parmaklıklardan karanfiller topluyorum
Gözlerimin şafağı duvarları diz çöktürüyor
İçimdeki beyaz güvercini azad ediyorum
Karanlık kapılar ardında gizli saklı konuşmalara geliyor sağır kulağıma
Boynuma dolanan saramaşık ipe acıyorum,
benim gibi o da çürüyecek yarın
Bir gardiyanın sesi duyuluyor; onu şiirleriyle asın


O an yanı başımda bir çocuk ağlaması
Bırakın beni diye çığlıklar atıyor.Beni bırakın !
Elektro şok uygulaması..Yine o ses nerde lan aşk mektupların
Ayak tabanlarımda kızılca kıyamet, ateşe aşina morkan
Bas jileti lan diye bağırıyor zabani yüzlü bir gardiyan
Sevgilim yanımda iyi ki yoktun ve beni o halde yalnız bıraktın
Sen rahat ol, uzatmalı mektuplar yaz, az şekerli bir kahve iç
Özür dilerim, benim için yas tutarsan gücenirim
Elveda demeyeceğim
Çünkü ölü dualarla uğurlarken sen beni
affet, çok sevmiştim
ve ölürken bile aşkımı
cellatlarıma hiç teslim etmedim