Koyu gecelerde taş plakta eski bir şarkı çalar; bir aşk hikayesi
Haydi uyan ! Sil ahu gözlerini
dokun yüreğime
yüreğim ince ince
ellerinde...
Dağınık (L’mour) kokan saçlarını omuzuma bırak
Başını göğsüme yasla
Tüm yasaklara inat vişne çürüğü dudaklarını uzat.
Ağlama nolursun
Anlamıyorsun
Biraz önce ütüsü bozulmuş bir aşk bıraktım
Umudu sen, yanışı sen, gülüşü sen
Ah, bizim için bir daha gülsen!



Ne olur git/me!
kaldır kollarını güneşe
Sen kemanın acı sesine aldırma
Yine hicran yine hicran yine hicran
ah bitanem ! Gözlerin gözlerimdeyken inan
bu yangından kaçmak zor
kalmaksa yıldızlardan düşen alev topu
Seni alkışlamamak mümkün mü
Sen, altın madalyası boynunda
bir aşk kahramanın zafer işareti gibisin
Ah ! Yine dilim sürçecek!
Bu savaşın galibi yok
aşk hep kaybeder kaybeder yine kaybeder bilirsin.

Öyleyse bu kan rengi zafer kimin için ?

.