1
Yorum
2
Beğeni
4,7
Puan
1306
Okunma
Hülyalara dalıp seni yaşarken,
Ayın yok oluşunda bulmuşum kendimi.
Meyden,şaraptan uzak dururken,
Meyhanede bulmuşum kendimi.
Aynaların karşısına geçip tanı izlerken,
Güneşin batışında bulmuşum kendimi.
Saatlerce güzelliğine bakarken,.
Ömrümün dolduğunda bulmuşum kendimi
Gökyüzünün sisli bulutlarını, aydınlık sanıp,
Usul usul esen rüzgarla yanına iliştim.
Sırılsıklam olmuş teninden kayıp,
Ayakların altında toprak olmuşum.
İbrahim Halil ÖZLÜ
5.0
67% (2)
4.0
33% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz