‘’Adı olmaz ayrılığın…
kavuşsanda bitmez sancısı…
Adını sen koy…
Sensiz yaşanan tüm şiirlerimi…’’

‘Hızlı geçiyor zaman …
Hızla delip geçiyor serden…

Gözlerini kapatmaya gör…
Bir yel alıp gidiyor
Yıkılmaz dediğimiz bütün bir cümleyi
Darmadağın edip koparıyor

Şiirler süzülüyor
Şiirler satır satır dökülüyor
Şiir bir dörtlük olup sol yanıma yığılıyor …

İlk aşk gibi unutulmaz dediğimiz her duyguda
Onsuz olmaz
Yapamam
gidemem dediğimiz aşka
Bir çırpıda noktayı koyuyoruz ya
İşte tam da o yüzden

Nefes alır gibi yazmaktan yorulmadığım aşkken
Şiirlerin ardı sırası kesilmezken
Şimdi hatırlanmıyorsun bile !

Söylesene…
Şimdi sen söyle …
Değişen sen miydin
Yoksa hissettiklerim mi bir hiç yarattı senden …

Ne tuhaf değil mi ?
Hayatımın anlamı , sensiz yapamam diyen sen
neredesin şimdi?

Kimin koynuna saklandın da bulamıyorum seni ?
Karalamalarım sitem dolu
Üzgünüm…
Aşktan eser yok …

Benden daha iyi yazanı mı buldun da…
Kırıp gittin kalemimi !

Yunus Özkan

16.12.2013 20:47