Zahir ehli olup sakın aldanma
Dışa takıldıysan, özün suçu ne?
Âlem gördüğünden ibaret sanma
Bâtını göremez, gözün suçu ne?


Edep ölçüsünden dışarı çıkma
Her olur olmaza canını sıkma
Kaba söyleyip de gönüller yıkma
Dil senin esirin, sözün suçu ne?


Sebepler görünmez daima saklı
Sonuca takılır insanın aklı
Yakan mı suçludur ateş mi haklı
Cana aşk düştüyse, közün suçu ne?


‘C’esaret bittiyse esaret başlar
Korkular, vehimler göğsünde kışlar
Zaman düşman olur, ömrünü taşlar
Yaz-baharın, kışın, güzün suçu ne?


Hasretti, özlemdi nurlu sahiller
Nura karşı çıkar kara cahiller
Arada sendeler nice gafiller
Gitmezse ayaklar, izin suçu ne?


Bir gün Akgül’üm de solar sararır
O Ulu Divan’a hesaba varır
Ya bembeyaz olur ya da kararır
Kabahat bendedir, yüzün suçu ne?

KEMAL AKGÜL(13.12.2013)

SÖZLÜK:
Zahir: 1.Dış görünüş. 2.Görünen, meydanda olan belli, açık, aşikare.
Bâtın: 1.İç, iç yüz. 2.Görünmeyen taraf, sır. 3.İç mana, açık ve görünür mananın içindeki asıl mana, yalnız kabiliyeti olanların kavrayabileceği hakikat.