Evet !...

Belki de, bir şeydi,

Yurtdışında yaşamak..

Öyle ki !

Hem yerli, hem yabancı olmak..

Suyunu içmek, toprağına basmak,

Solumak havasını..

Aşını ocağını kaynatmaktı,

Yurtdışında yaşamak..



Herkes bir şey sandı,

Yurtdışında yaşamayı..

Modernleşmekti kimi zaman,

Kimi zaman ise;

Her şeyi normal sanmaktı artık ..

Dilini başka bir dil ile,

Harmanlamaktı da kimi zaman,

Yurtdışında yaşamak..



Bir şeydi işte,

Bir şeydi..

Yaşamaktı..



Aşmaktı kendini,

Direnmekti kimi zaman, diretişlere..

Kazanmak uğruna kaybetmekti,

Zaman zaman...



Herkes bir şey sandı,

Yurtdışında yaşamayı..

Terk etmekti aslında,

Anayı, babayı

Ve de bütün akrabayı..

Kardeş büyük nedir, unutmaktı !

Ata`ya töreye sahip çıkılırken ;

Bazen de uzaklaşmaktı ;

Farkında bile olmadan,

Yavaş yavaş, özünden..


Bir şeydi işte,

Bir şeydi…

Yurtdışında yaşamak..



Hasret çekmekti ,

Sıla yolu gözlemekti,

Sahiplenmekti kimine göre,

Başka degerleri..

Kimine göre ise ;

Cehaletini bozmadan,

Örümcek beynini,

Hiç değiştirmemekti...



Bir şeydi yurtdışında yaşamak..

Yarım insan kalmak..

Kimi zaman vezir,

Kimi zaman rezil sayılmak..

Vatan`nında bile,

Yer bulmamaktı kendine..

Hep bir nefsi müdafaa,

Gereksimi duymaktı !

Yurtdışında yaşamak..



Bir şeydi işte..

Nasıl, bir şeydi ?

Işte, böylesine !

Öylesine..

Söylenilesine,

Ve hatta !

Belki de, kimine göre,

Sövülesine bir şeydi...

Yurtdışında yaşamak !..

YAZAN: GÖNÜL CESLI