Benim için yaz rüyasıydı, kış gecelerimi ısıtan,

Yanakta, bir çift gamze değil, ekvator ateşiydi,

Bu gün ve şimdi, düşüncelerin soğuk yatağında,

Hayallerimin süsü idi, arzularımın da, tek eşiydi….


Ayın üzerine çıktım, onları tekrar görebilmeye,

Sanki tavşan deliğine gizlenmiş, yıldızlar kovaladı,

Kuralların mı vardı, yasalaşmış, yazılmış kuralların,

Neden bukadar hasretim, bak halime, güneş bile ağladı…


Kaçırma benden gamzelerini, görüp besteler yapayım,

Umutlar tükenip, kuralların değişene kadar, ben varım,

Çünkü dünyada yaşanacak tek bir hayal var, gülüşlerin,

Savaşımın sebebi o, bunu küçümseme, dünya kadarım…


Bu sabah çoraplarını giyerken, bu hiç aklına gelmiş miydi,

Sonunda süründürdün, bir sürü tahribat açan, gamzelerle,

Hepimiz tanrıya ölüm borçluyuz, plan zamanı zorlamaktır,

Eksilmez kederleri mi yazmışsın, sen doğarken gamzelerle…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

11.12.2013