Ne duruyorsun ağlasana gözlerim,
Onlar için yalan değil mi zaten bütün sözlerin?
Dermanı olup da, çaresi olmayan tek dertliyim;
Böyle olmak zorunda mı, neden çaresizim?


Lanet etmek istiyorum, kalbim tasdiklemiyor.
Kalbim tasdiklemiyor, dilim ikrar ediyor.
Bu nasıl sevgi Allah’ım, su yüzüne çıkmıyor;
Böyle olmak zorunda mı, neden hep zor oluyor?


Mutlu olmak istiyorum suç mu bu?
Var mı benden başka bitirecek bu oyunu?
Ya düşünen var mı benim gibi sonu?
Neden Allah’ım neden böyle olması zorunluydu?


Uyumak ve bir daha uyanmamak istiyorum,
O masaldaki gibi mutlu bir son bekliyorum,
Böyle olması zorunluydu, buna inanmıyorum;
Çaresizim, çaresizim, çarem var mı bilmiyorum…


Bekliyorum sadece olacak bir mucizeyi,
Seviyorum boş olsa da umut dolu hayalleri,
Böyle olmak zorunda mı, ah bu hayatın gerçekleri…
Gerçekler, benim yüreğimi kanatan bir hançerdi!


Acıya gülmek,
Bunun gibi bir şey olsa gerek.
Ah gönlüm, sen dayan şu acıya ve sabret…