Özlemeyi özledim Lila,
hiç kalmamış içimde bir hasretlik,
ne varsa görmüş geçirmişiz işte,
biraz varlık biraz yokluk.
gerçi gördüğümüz varlıktan ne olacak
veresiye yazdırmamışızdır ,
topu topu on beş günlük.
Kar kaldı takıp takıştırdığımız,
homini gırtlak tıkıştırdığımız
çam diplerinde,
deli adamın mangal ziyafetleri.
Ah be Lila geldi de dizildi
gözümün önüne kuzu pirzolaları,
baharatlı baharatlı,
deli meliydi ama
Allahı var eli açık adamdı,
zaten yoktu kurtarır bir dalı.
Birde becerebilseydi ateşe iki odun atmayı,
arap bacıya döndürmeden mahalleyi,
öldürmeden açlıktan çoluk çocuğu.
Gerçi gözümüz tok bizim,
asillik kalmış
biraz babadan ,biraz dededen,
biraz kıyıdan ,biraz köşeden
birazı sokak lambası nöbetlerimizden.
Kulakları çınlasın
kestane kurtlarının,
az işitmedi küfürlerimizi,
yakarken sıcaklığı midemizi,
hay ben senin
öpeyim gözlerinden,
gözlerinin içinden.
Ne gülerdik be Lila, ardlarından
en son
düşüverdi yirmilik dişlerimiz
avuç içlerimize,
işlerken bir kese kağıdında
ilk cinayetimizi...
Şecaattin’e de borcumuz çabası