Ansızın derinden titretti teni
Bir anda kalbimi, halledi deprem.
Abdestsiz, namazsız yaşayan beni
Şahadeti dilim, belledi deprem.

Tespih oldu dua her ağızda var
Kendi ellerinle yaptığındır kâr
Namazın vaktinde atılırsa zar(!)
Korkuyu yüreğe, milledi deprem.

Dersi almadıkça salladı durdu
Uykuya dalınca derinden vurdu
Her renkten hortumcu sarınca yurdu
Putperest Allah’ı, belledi deprem.

Sallanıp sarıldık kenar duvara
İbadet etmezdik dursak avara
Şaşırdıkça koyun dedik davara
Uykusuz başları, elledi deprem.

Can korkusu nine kaçtı asayla
Yetimler hakkını aldık kasayla
Yönetildik keyfe uygun yasayla
Sonunda uyarı, yolladı deprem.

Dünyaya yollayan rehberi yazmış
İnsanlar kuyuyu kendisi kazmış
Aklını ararken fazlaca sızmış
Bıçak açmaz ağzı, dilledi deprem.

Alttan sallayınca titrer bacaklar
Evler göçüverse söner ocaklar
Dursunî evladı korkup kucaklar
Kulları Allah’ı, belledi deprem.

– 11/04/2007