Cinayetin resmini çizdim.
Hava bulutluydu,
yağmur çiseliyordu hafif hafif,
sabaha karşı beş buçuk,
caddeler karanlık,
bir sokak lambası yanıyordu.

Cinayetin resmini çizdim.
Yerde bir silah vardı,
ve kan.
Yağmur damlaları,yavaş yavaş
süzülüyordu yol ızgarasından.

Cinayetin resmini çizdim.
Boylu boyunca uzanmıştı bir ceset,
sol şakağından kan geliyordu,
silahtan bir adım uzaktaydı.

Cinayetin resmini çizdim.
Katil görünmüyordu ortalarda.
Karanlık caddelerde kaybolmuştu sanki
gün ağarıyordu yavaş yavaş,
güneş doğuyor,bulutlar çekiliyordu,
yağmur çoktan dinmişti,
kuş sesleri duyulmaya başlıyordu.

Cinayetin resmini çizdim.
Cesedin başında işe giden kalabalık,
polis katili arıyordu caddelerde,
çok uzakta değildir,
ceset taze diyordu biri.
Bir simitçi görmüştü katili söylemiyordu.

Cinayetin resmini çizdim.
Güneş çıkmıştı tepeye,
ıslak silah paslanmış,
kan izleri kurumuştu.

Cinayetin resmini çizdim bir sabah isyanla!
teslim oluyorum dedim hayata,
boşuna armayın,teslim oluyorum.

İşte katil benim!
bütün yolların çıkmazında,
bilin ki cesette benim,katilde...


11 Kasım 2002

Orhan Karartı