0
Yorum
13
Beğeni
0,0
Puan
2481
Okunma
n’olur ‘çocukluğunuza inelim’ deme Doktor!
görmüyor musun ben hâlâ bir çocuğum(?)
gündüzleri sarhoş kovboy ve atlı karıncaları sayıyor
geceleri uçurtmaların yaralarını alkolle sarıyorum
hatırladıkça mum ışığında anlatılan o şeytan masallarını
korkudan tir tir titriyor
cebimde bir sürü çakıl taşı ve sapan etrafa ateş açıp
bütün kapıları kilitliyorum
aradan zaman geçiyor
böcek kertenkele örümcek bilumum haşere hatır soruyor
bedava kiracıların yuvalarına sızıp ardı sıra
oynadığımız oyunlarda hep –kahraman- ben oluyorum
n’olur ‘çocukluğunuza inelim’ deme Doktor!
görünen o ki ben bir kahramanım
bakın…rahmetli annemin muskasını bir apolet gibi
hâlâ içliğimin sol omzunda taşıyorum
