Sen istesen de istemesen de
Terk ettim artık bütün acılarımı
Ne olursa olsun her koşulda
Gülümseyebiliyorum kaderime

Yok yok sakın isteme benden
Sen dahil hiç kimsenin olamam
Yokluğun koymaz artık bana
Hayata inat gülümsüyorum

Her şeyim sensiz olsa da artık
Sensizliği de sevmeye alıştım ben
Sen istesen de istemesen artık
Koymaz bana üç beş nöbetleri

Belkide eskiden severdim seni
Belkide aşıktım o güzel gülüşüne
Ne zaman baksam gözlerine
Şımardın sen istemesen de artık

Beni çok arayacaksın kapattığın
Her sayfada sen istemesen de
Kalbin ruhun senden gidecek belki
Ama sen hatıralar da kalacaksın

Hergün biraz daha tükensen de
O mutlu günleri çok arayacaksın
Kaybolacaksın hayallerimin arasında
Bensizliğin acısı içine oturduğun da

Sana dair neler başardığımın
Nelerimden vaz geçtiklerimin
Farkına vardıkça anlayacaksın
Sana olan sevgimin kıymetini

Haydi bakalım hodri meydan sana
Ya sen terk edeceksin benliğimi
Yada sen terk edeceksin gülüşlerini
Sıra bende terk ettim senli gülüşleri mi.

Ufuk GÜNEY