Çocukluğumun en büyük hüznüydü mavi uçurtmam
Bu yüzden iyi bilirim uçurtmanın ne demek olduğunu bir çocuk için
Sert eser bizim köyde rüzgarlar
Uçurtmam tellere takıldığından bu yana
Mavinin her tonunu ezbere bilirim
Özgürlük türküleri dinlerim çocukluğumdan beri
Martıları severim
Martılar ki sokak çocuğudur denizlerin
Deniz gölgesidir gökyüzünün
Ve gökyüzü aynasıdır özgürlüğün
Özgürlüğün şarkısı olmaz
Özgürlük türkü kokar çünkü
Özgürlük eski bir şiirdir.
Ne zaman özgürlük dese,
Bir sanığa, bir hakim.
Bir hastaya, bir doktor.
Ya da öğrenciye bir öğretmen.
Kalemin içi süzülür.
Döker göz yaşını beyaz bir kağıda.
Şiire dönüşür özgürlük bazende ağıda
Deniz olsa taşar
Bulut olsa ağlar
Türkü olsa yürek dağlar özgürlük
Kimisi güneş topla der
Kimisi uçurtmayı vurmasınlar
Fazla dinler oldum bu türküleri bu aralar
Çocukluğumu özledim galiba
Denizi dinlemeyi özledim
Ve yıldızları seyretmeyi sabahlara kadar
Hayaller kurmayı özledim
Mavi hayaller
Hayallerime yazıyorum ve özlediklerime
Geceleri hep dua ediyorum kavuşmak için
Seni özledim ve mavilikleri bir yandan
Sende beni dile her yıldız kaydığında
Bilirsin yıldızlar görünmüyor buradan

yusufhan baycan