Sen Varken

Şakaklarıma, kar beyazı dökülür, gün ayazımdan
Feyz alır, aşk ile meşk son şişedeki şarabımdan
Adın anılır, karanlık mürekkepli kalemimden
Sen varken ben bu şehirde yalnız değilim.

Ne yana kaçsam matemler dökülür gözlerimden
Bir girdap, bir fırtına, bir cehennem azabı...
Bir de parçalanmış hayat yaşarım, kalemimden
Sen varken ben bu şehirde yalnız değilim.

Buğulu camlara yazılır,geçmiş günlerin hülyası
Geçmiş günleri yad eyler, sensiz geçen anım
Sensizlik şiirleri, türküleri, destanları söylerim
Sen varken ben bu şehirde yalnız değilim.

İşitirim ruhumun derinliklerinde ezan-ı şerif.
Kameti niye bu vakitte okur, ilim sahibi arif.
Toprağa can verir iki damla gözyaşı hafif hafif
Sen varken ben bu şehirde yalnız değilim.

Gülüşlerinin adımları uzak olsa da benden,
Mürekkebin son damlası, yakın eder ıraktan.
Yalnızlığıma dökülsün güller, sensiz geçen gecelerden
Sen varken ben bu şehirde yalnız değilim.




Ustaca yazılmış dizeler okudum usta kalemi engin yüreği alkışlıyorum
_______________________________Selamlar

sen başka söylesende hap aynı şarkı dudaklarımda..ne gidişine alışabildim nede karanlık gecelere...

tebrik ederim üstadım güzel dizler okudum....