Bembeyazdır hayat bembeyaz her zaman,
Ama görmeyi bilene, ibret olur bakarsan...

Bir beyaz önlüklü beyaz eldiveni ile vurunca arkana
Başladı bu hikaye; beyaz hikaye.
Hani içmiştin bembeyaz sütü kana kana,
Bak! Ardından bir beyaz diş çıkardın
Yani, beyaz döndü beyaza
Beyaz yakanı takıp okula gidince,
Açıldı hayatına yeni beyaz bir sayfa
Öğretmenin arkadaşların ve beyaz tebeşir
Kitap-defter, beyaz karneler derken geldin delikanlı yaşına
Ne kadar da yakıştı sana beyaz gömlek bugün
Ya karşındaki beyaz gelinlikli var ya,
Elinde beyaz bir gül:
Mutluluk ve düğün
Mevsimler karbeyaz kışın, beyaz dalgalar yazın
İlerliyor zaman niyeti olmadan durmaya
Hani beyaz eldivenlinin uyandırdığı gün vardı ya
İşte berabersin sevdiklerinle o gün her sene
Beyaz pastadaki beyaz mumları söndürürken bir bir
Kaç kişi hayatın bittiğinin farkında acaba?
Bak, bir beyaz tel düştü saçına,
Ve bir bir sayısı artarken,
Beyaz hayat karıştı çocuğa-toruna!
Kural neydi: Beyazdan sonra beyaz gelir!
Bak! İşte son kez beyazlar içindesin ve en önde
Beyaz sarıklının nağmeleri arasında
Beyaz mendillerle siliniyor gözyaşları
Yakışsın yakışmasın hiç farketmez
Beyaz kefen bu hikayede son nokta!

Bembeyazdır hayat bembeyaz her zaman,
Ama görmeyi bilene! İbret olur bakarsan...