oynamakta yıldızlar....

kutluyorum...

saygılar yüreğinize...

Tebrik ediyorum günün şiirini...

Saygımla...

Bu dizeleri yazan kalemi can-u gönülden kutlarım. Kaleminiz daim olsun...

çok beğendim şiirinizi ve tarzınızı ironi bir şarkı gibi ya da gök gürültüsü ve ardından yağan yağmurun sesi gibi geldi kulaklarıma sevgimle kutluyorum

~~Şiir nokta ile başlamış.


Bir çizgiden ibaret olan “elif “ yazımını da nokta ile başlar. Ve noktalar bütünüdür esasen.
Lâkin görünmeyen. Görünmeyenden görünene bir muammâ. Demem o ki “nokta “ başlı başına efsûnu içinde bir sır saklar.

Hem başlangıcı hem sonu temsilen.



Ve şiirin başlangıç dizeleri âdeta bu izahata meyyal bir düşünceden geçirdi zihnimizin yolunu.



Öznesizliğimiz…

Esasen neyiz veyahut kimiz..yada neyi temsiliz.


Su’yu yakmak ataş içre.
Okyanuslar da tutuşur ummanlar da bir kıvılcım sandığımız zerre kâfi.


Kuşların göğün mâîliğinde uçması yırtar belki sîneyi. Lâkin bulutta yara izi olmadan râhmete dönmez gözleri…
Varsın yanaklar bulut grisinin izine sürsün yüzünü...


Ki bulutlar… onun göğünde titretmez mi kuşların yüreğini.



Bunun adı Râhmet değil de ne ki ..





~~Saygı selâm ile.