’kaç günaha bedeldi bir sevda
ve
kaç cehennemde daha yanacağım seni sevdiğim için’

alnımın çatına gelip dayandıkça bir mel’un keder
kurşuna dizdiğim her kelime diriliyor yeniden
ölümsüzlüğün adı oluyor siyah
ve bu gece
yine lacivert gökyüzü


yeni yetme bir kızın
çeyiz sandığında saklanan cesetler
kokuşmuş bir cümleye tekabül ediyor nazarımda
kin oluyor adı
tadı
is karası

leke düşüyor duvağına şehrin
al al
mor mor ayrılıklar besteliyor sokak çocukları
biraz yetimiz artık
biraz sefil


ilmek ilmek işlediğim her şafağın alacasına
bin gece ard arda yürüyor şimdi
zaman
akrebiyle buluşuyor tenha sokaklarında dilin
buz kesiyor kekeme sevdalar


ayakta duruyor cehennem
yüzün yüzümde okundukça
azrail perişan
toprak
kızıl bir gerdanlık boynumda

sustu ay
gece
yıldızlar
ve Tanrı sustu

sonra
ateş kustu içimin sessizliği
yetim kalmış bütün çocuklar
annelerine küstü