’aklımın uçurumlarına meyletmesin gözlerin
her yanım yangın yeri her yanım heyelan’

dur
ve bak
toprağımda umut yeşermez benim
kara yağar yağmurlarım
her gün
yeni doğmuş bir çocuğu kefenlerim yüreğimde
tırnaklarım bu yüzden kanar
bu yüzden
yüzümden ayrılık akar benim


dinle
hiç bir şarkıda geçmez adım
hiç bir şair anlatamaz beni şiirlerinde
ve hiç bir masalın kahramanı olamam ben
ölüm
uslanır düşünce ayak ucuma
çok kez öldüğümden
hiç bir yerde mezarım yok benim


dokun
yıldızlar saçlarımda tutuşur
ay şahit yüreğimin kıyametine
tenim kor
kör benliğim
kıyılarım kurak
adım tuzak
bu yüzden kimliksizliğim


ve bak
bak gözlerime
bak ve gör yılmışlığımı
gör kıyılmışlığımı
içimden dışıma taşan
kanlı nehirleri gör
gör kuruttuğum denizleri
unuttuğum beni gör


ve sus
devrilme cümlelerimin üzerine
kana revana bulama kelimelerimi
ihlal etme şiirlerimi
sus

andım olsun ki iki kelimeyle
alnının ortasından
vururum seni...