0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1137
Okunma
Öyle gittiler ki, biz her gün biraz daha güçlendiğimizi sanarken,
kalbimizi taş gibi sert bir cam parçasına çevirmişiz..
Ve şimdi, kim parçalayıp girerse o kalbe,
bir parçası ona, bir parçası bana batar...
Birbirine kan kardeşi gibi bağlı, iki..
ne?
eş,
aş,
iki..
ne?
İki cam parçası.
bir parçası sana,
bir parçası bana..
Ve şimdi,
hangimiz yaralansak,
hangimizin eti acısa,
hangimizin içi parçalansa,
ve
şimdi
kim ölse kan kaybından,
unutmasın
"o kan, benim kanım."
