Bir kez kurt kemirdi mi yüreğini kenardan
Son vermeli kuşkuya hemen kesip atmalı
Gerekirse kaçmalı aşk içtiğin pınardan
Sevda denen belanın anasını satmalı
Pişmanlık fayda etmez yaşananlar yana kar
Mutlu olmuştum deyip boş ver yalnızlığı sar.



İşte bu yüzden bana bitti demen yeterdi
Üzülsem de geçerdi unuturdum nasılsa
Kalleşliğin bıçağı gerçekten de beterdi
İnan roman olurdu kitaplara basılsa
Vurmaya çekinmedin sırtımdan yedim darbe
Böyle kalleş düşmanla girilmezdi ki harbe.



Sen haklıydın aslında daha o gün bitmişti
İçimde döne döne şüpheler dans ederken
Güven kanat takarak alıp başı gitmişti
Sevda kalbin içinde yolunu kaybederken
Nasıl da aldanmıştım bu son demiştim oysa
Artık sevmem kimseyi eğer bedeli buysa.



Nedendir bunca çile dürüstlük neden zordur
Nasıl sevdim der insan sevmediği birine
Bilmezler mi ayrılık ateşten yanan kordur
Sevenin ah’ı tutar ya ölüne, dirine
Madem aldatacaktın kapımda işin neydi
Şimdi kapandı kapı umarım buna değdi.



Suçlamıyorum seni lütfen artık uzatma
Benimdir asıl hata seni sevdam seçerken
Zaten yaram çok taze üzerine tuz atma
Pişman değil bu gönül artık senden geçerken
Güzel günler yaşadık ne yazar yalan olsa
Ölüm yok ya sonunda bir çiçek daha solsa.


Ayvazım DENİZ