Küs evlerinde saklıydı,
gidemediğimiz yerlerin pusulası,
Kilitli odaların anahtarları kaybolmuştu,
gizli bölmelerde;
Gözlerimizde;
nasıl olacak ki bu böyle korkusu,
Beynimizde yabancı sesler,
yüreğimizde sevgi nefesler,
Varmak için;
Tavizler verdiğimiz yere,
Her adım kavuşmaya yakın,
her hoşça kal ayrılığa koşu,
İçimizi ağlatan;
.
koklarken gülü gönlümüze batan dikenler...
Doğrulurken şafakla karanlık uykulardan,
Yazgımızda imzası kalmıştı güvendiğimiz dostların,
Tuz kervanlarına dizilişimiz fecrin karasında yollara...
...Sırtımızda ki acıdan çok...
Emin olduğumuz,
ardımızı döndüğümüz de...
Sızlatmışı sırtımızdan yediğimiz bıçak yarası...
.
Her yol işareti doğruyu göstermiyor ki...
Sormak için seçtiğin ins mi,
üç harfli mi bilmeden,
Alnımıza yazılmış sa yazgımız madem,
Bunca med-cezir neden?

yunus ça./