0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1012
Okunma
boşluğa asılı duran zaman
yamaçlarda hırçın toros rüzgârları
gözlerinin çukurunda biriken yıldızlar
ve ben, tenhalarda yankılanan sessizlik
şakaklarımda zonkluyor kelimeler
ateşböcekleri gibi saçılıyor karanlığa
ellerim senin düşlerinde kaybolurken
ürkek bir ceylan gibi titriyor yüreğin
soluk benizli akşamlarda
kırık testi sızıntısı kadar ağır
usulca süzülüyor damarlarımdan aşkın
bodrum’un mor gecelerinde sarhoş oluyor bedenim
suskunluğun duvarlara çarpıyor ve yankılanıyor
bilinmez kıyılarda savrulan martı çığlıkları gibi
uyan şimdi
küllerinden doğ
yaralı kanatlarını sar
çünkü güneş seninle doğacak
ve ben hep seninle yanacağım
kırık kanatlı afrodit
isimsiz ve kimsesiz
çiy taneleri biriktiren avuçlarınla
kurtar beni kendimden
Turgay Kurtuluş
