leylim geceler de rüyalarıma
göklerden süzülüp gelen sen misin
yorgun bedenime solgun yüzüme
nur-u muhammed-i süren sen misin

deli bir hasretle bunaldığımda
sen diye yastığa sarıldığımda
hıçkıra hıçkıra ağladığımda
gözümden süzülen damla sen misin

uçurum çiçeğim kuzey yıldızım
cezayir menekşem kınalı kuzum
kalmadı baharım kış oldu yazım
beni ateşlere atan sen misin

beklerim yolunu haberin gelmez
hasret içte acı kimseler bilmez
gittiğin yerlerden geri dönülmez
gözümü yollarda koyan sen misin

gözlerindi ömrümün baharı yazı
yokluğun içimde ince bir sızı
bakıp ufuklara ağlarım bazı
kolum kanadımı kıran sen misin

yıllarca özleyip hasret çektiğim
yaşamak güzeldir senle dediğim
el açıp allahtan tek dilediğim
namazım niyazım söyle sen misin

canıma can diye bildiğim dilber
karardı hayaller yitti yarınlar
isterse bağıma düşsün hazanlar
arı da çiçek de bal da sen misin

bilirim dermanı yoktur bulunmaz
ölüm haktan ama yaram onulmaz
ey can yokluğunda yüzümde gülmez
yürekte çığlığım söyle sen misin

firdevs-i ala da cennet bağında
fatma huzurunda dost otağında
kerbela çölünde hüseyn yanında
dudağıma düşen tuana sen misin

şimdi emanetsin yüce allaha
resul-ü ekreme ali haydara
ol ehl-i beyt’e imam hasana
hacer-ül esvedim söyle sen misin

18.11.2013 Darıca


tuana: cennete düşen ilk yağmur damlası.