söyle be saki
neden arsızlaşıyor
neden cigaranın küf grisi arkamızda
ne akıp giden zaman
ne de direğe çakılı şu tabela farkımızda

gözlerimde göçüyor uçurumlar saki
içimde cam kırıkları
oy saki oy
yanına biraz çağla
git bir duble daha koy

durdur şu zamanı
balyoz gibi iniyor beynime
çukurlar alnımda tepe
sussun tik taklar
at şu saati çöpe

kapat kapıyı
dursun şu gıcırtılar
beklemeye al
demlensin şarkılar

ay üzerime çullandı
yüreğim harebe
ne kaldı be saki
ne bıraktılar geride
haklıydık kazanacaktık
tersine akmazdı ırmaklar
nasıl da değişti devran
nasıl kuşattı karanlıklar

götürüp getirme şu bardağı
oy saki oy
gözümün önünde olsun
başucuma bir şişe daha koy

biliyorum saki
oğlun hapis
kızın kaçıp gitti çocuk yaşta
karın her sövgüye nakarat
yüreğine kezzap dökülmüş
gel bir tekte sen at

askerlik anılarını anlatacaksın bilmem kaçıncı defa
hani uyumuştun ya gece gece
postalların çalınmıştı
yer değiştirmeye oynarken
cebinden on liran alınmıştı
yine aynı aksilik illeti
kurbanın olayım
kafam bir dünya
çekemem bu muhabbeti

bağ-kur borcundan bahsetme ne olur
uyandırma hortlamasın hatıraların
ilk defa dinliyormuşum gibi rol kesemem
sana kalsın paylaşılamayan tarlaların

biliyorum be
biliyorum saki
birazdan dadanır devriyeler
sar bir otuzbeşlik
ağız tadıyla içirmeyecekler
artık her şeyin zamanı var
biliyorum saki
her şeye ince bir ayar

müsvette defterinden ayın onbeşine bir isim aç
ceza yeme gece vakti
var sen evine kaç

yine göğsündeki kılları suladı içki
yine aynı ezber
bayıyor muhabbetin şu gece vakti
çorbacı da sızmıştır çoktan
gideyim artık
getir şu ceketi

aman be saki
tut o koca kilidi
biliyorum bulamazsın deliğini
parmağını gezdir üzerinden
boşluğa sür anahtarı
duvarları yoklayarak çıkarız
kapatıyorum ışıkları

hasan polat