Şarkılar söylüyor çocuklar
bir bahar sabahında
kuş cıvıltılarıyla rakkas eder gibi
çınlıyor kulaklar...

Şarkılar söylüyor çocuklar
bir hazan zamanında
yağmurun sesiyle dans eder gibi
çınlıyor kulaklar...

Yüreğimin avuç / larında ısıttığım gülüşlerini, bir sen ver bana çocuk. Oysa ki ne hüzünlüyüm bugün, kıskanmamak elde değil seni. Küçük tebessümünle uyandırıyorsun beni. Utanıyorum belki de, kısa sürecek, büyüyeceksin diye! Siyah beyaz masallara götür beni. Ama için de sen ol emi...



Not: Mendil vermek istedi bana, ısrarsız bir şekilde "abla mendil alır mısın tanesi 50 kuruş" ben de tabikii diyerek cebimden çıkarttığım 1 tl’ yi uzattım ve para üstünü almadım kalsın canım diyerek, tebessüm ederek. Lakin suratı asıldı küçük çocuğun," olmaz abla ne demek haksızlık olur! o zaman bir mendil daha al ya da al paranın üstünü, almazsanız mendili geri ver abla! " diyerek beni utandırdı...

Ders çıkartılacak bir sürü sebep buldum kendime...
Sizce...?