Nasılda harcadın benliğimi bir solukta
Nasılda kapıları kapatıp kilidi vurdun
Söyle ey zalim nasılda kıydın bu benliğime
Bu muydu sevmenin bedeli

Beni neden yokluğuna kilitledin
Neden bir bakışına bir kelamına hasret bıraktın
Kahır yüklü benliğime kahır yükledin

Gocunmadım isyan etmedim etmeyeceğim
Senden gelen her şeye ben razıyım
Demiştim ya sana
Senden gelen kada bela başım gözüm üstüne

Sen beni diri, diri gömdün ve gözyaşlarımla ört üzerimi
Beni öyle gömdün ve öyle sildin ki
Bir daha bu beden iflah olmayacak şekilde
İşte dileğin gerçekleşti bensizliğin hayırlı olsun sana

Bensiz her nefesin sana mutluluk getirsin
Adımı andığın her an hüzün değil neşe huzur getirsin sana
Sen adımı andıkça ve anılarım beyninde sol yanında canlandıkça
Ben yattığım çirkef mezarımda zülüm göreyim

Sen yaşanılan her anı andıkça benim bedenimden etim dökülsün
Sen benliğime inşa ettiğin yüreğin bitene dek
Kopar benliğimi yavaş, yavaş parça, parça
Sil ne olur anılarımı beyninin merkezinden

Yaşanmamış say onca güzel yılları
Hiç yokmuş gibi hiç var olmamışım gibi yaşa hayatını
Sen zahmet etme ben çekerim tüm derdi kederi çileyi
Korkma ne dert ne keder ne çile sana ilişmeyecek

Ölüde olsam sana dokunmalarına müsaadem olmayacak
Karanlık ey karanlık duy sesimi ve al sinemi benden
Dökülsün yüreğim yerlere canlı bedenimden sökülsün tüm anılar
Seninle gecen her anım hançer olup saplan sın bedenime

Seninle konuştuğum her kelam mermi olup saplan sın yüreğime
Ölüm senden geldi nereden bilecektim ki ecelimin sen olacağını
Hadi bırak beni tozlu bir sandığa ve vur kildi asla açılmayacak şekilde
Ben seni Severken ölmüşüm sona varmadan ölsem ne çıkar

Ahtım olmadı benim sevdamdan yana
Sitemim olmayacak inan ölümüm senin elinden olmasına
Hadi son fatiha’yı okumak sana düştü
Oku da ruhum hazırladığın hüznüne geri dönsün…

Artık ölümlerden ölümü beğenmeme gerek kalmadı
Nasılsa sen ben öldürdün