fazlasıyla güzel. tebrikler.

güzel bir şiir düşmüş kaleminden şairem
sevgilerimle tebrik ediyorum

EMEĞİNİZE SAGLIK
SEVGİM VE TEBRIKLERİMLE...

ne güzel anlatmışsın şaireem yazan kalemin yazdıran yüregin ni kutlarım

Ben bilirim

... Hayatın
Nasıl ayaklarımı yerde, sürüklediğini
Bedenimi, kuru yaprak misali
Nasıl ezdiğini
Ve nasıl tırmandığı mı, dik yokuşlardan
Nasıl yoktan, var edilmiş, inceliklerle
Çabaladığımı
Nasıl tutunduğumu, hayallere
Ön yargılarla, dışlanıp
Nasıl gerçeklere sığındığımı
Nasıl kaygılarla, bocaladığımı
Ve nasıl, aralıksız yaşadığımı
Açık kapı sevmeden
Nasıl yıldığımı, insanlardan
Ne çok düşünüp, çocukları
Oyuncak düşler, kurduğumu
Nasıl kilit, üstüne kilit vurup
Makaraya alıp zincirleri
Azalan saatlerin, ayarlarını bozup
Nasıl uyandığımı, sabahlara
Nasıl inançla bağdaş kurup
Odanın en köşesine
Yerleştirip umutlarımı
Nasıl sevmekle iç içe
Yaşadığımı

Hep sustuğum yerde
Yüreğimin nasıl, konuştuğunu
Bitmeyen mısralarla anlaşıp
Nasıl kendime
Sahip çıktığımı

Nasıl Şair olduğumu
... Ben bilirim

Kime ne


Duygu doluydu severek okudum
Kutluyorum usta kalemi yüreğine kalemine sağlık üstad
Yüreğin susmasın
______________________________Selamlar saygılar

Çok güzel ve duygu dolu bir şiir olmuş sevgili şairem, ama çocuk olmaktan asla korkmayın dünyanın en güzel şeyi çocuk olmak.
Tebriklerimle,
Saygılar.

KALEMİNE VEDE YÜREYİNE SAĞLIK EMEL HANIM ÇOK GÜZEL OLMUŞ KUTLUYORUM SİZİ SAYGILARIMLA ESEN KALIN

YAZAN YÜREĞİ KUTLUYORUM EMEL HANIM ÇOK GÜZEL OLMUŞ SAYGILARIMLA ESEN KALIN

KALEMİNE SAĞLIK EMEL HANIM HARİKA OLMUŞ KUTLUYORUM SİZİ SAYGI VE SEVGİLERİMLE ESEN KALIN

İçimizdeki çocuk büyümesede
dertler,acılar,kederler,umutlar,beklentiler hep büyüyor
Keşke onlarda büyümeseydi
hep çocuksu kalsaydı
geldiğimiz ülkelerin o saf ve masum havasını hep teneffüs edebilseydik
diyor tebrik ediyorum
yinede çocuk kalın bence

karanlık izbe sokaklarda kayboldu çocukluğum
bir arşınlık ömürdü yitiklğine kurban verdiğimiz
ne aşk-lar ne sevgi-ler
çıkmaz sokak kabusu giydi hayallerimin
ilk defa vaz geçtim çocuk olmaktan
ay aydınlık yarınların döşünde
evrim geçirmişti aşk
anadan üryan fahişe gecelerin koynunda
pis bir ten yanığı kokusuydu burnuma çalan
karanlık ve izbe sokaklarda kayboldu çocukluğum
bir el uzağımdaydı gün görmemiş yarınlar
uzatsam elimi
belkide avuçlarıma dökülecek gibiydi hayat
dokunsalar ağlayacak gibiyim.
sersefilim dostum bu gece
kelebek etkisiydi
yüreğimi titreten korku
belkide kelebek olmayı sevdim
belkide polyanaya özendim
sahipsiz masallardaki gibi
pinokyo olsun istedim aşk
her yalanda kocaman burnu uzasın
belkide pamuk prenses
ilk defa korktum be canımın içi çocuk olmaktan

Gecenin yalnzlığı çökmüş ruhuna
Mehtabın gölgesi oturmuş göğsüne
Bir duyguydu çökmüş ruhuna
Hangi gecenin soysuzluğun da
Yaşanmış aşklar geri gelecek mi ki bilemem
Özlenilir o gecenin şavkın da yaşadıklarınla
Aşkın evrimi geçse de anımsanması bile bir başka

Beğeniyle okudum,sevgilerimle dost...