SEN VE BEN

Kırık taşlar yolumuzda,
bir iz var.
Geride kalmış hatıralar,
sonsuz gibi ama.
Geçici her şey,
Avuçlarımda dağılan zamanlar..

Gökyüzü çığlık atar gece,
Gözlerimde kaybolan bir renk.
Bir daha döner mi hiç bu hikâye,
Yoksa bitti mi bizden geriye tek bir denge..

Sen ve ben,
Ne kaldı elimizde
Söyle sen.
Bizi biz yapan neydi ki.?
Sözler mi.?
Sessizlik mi.?
Sen ve ben,
Aynı soruda iki beden.
Düşün dur bir an sadece,
Kaybolan biz miydik.?
Yoksa zaten eksik miydik.?

Fotoğraflar masamda soluk
Bir gülüş,
İçine saklanmış hüzün.
Kapı eşiğinde duran o soru,
Gitmeli miydim.?
Yoksa kalıp susup vurmalı mıydım günü..!

Belki de cevabı yok,
Belki de bu da bir yol.
Düşen taşların içinden,
Yeniden doğar mı bizden bir söz.?
Bir ses.?
Bir “devam et”..!

Emel Abokan
29/11 /2025
02:40