Usandım taşa toprağa basmaktan
Yanlızlığım korkma şu akan sulardan
her güne bir ekmek aramaktan
Suçlu biz gibiymişiz gibi
Ufkun kızllığı kuş uçmaz öbür yanım
Gözlerim dibe vurdu
Al işte mavi avuçlarımda
Yorgun toprak başak vermeye korkuyor
Gel işte kör kuyular avuçlarımda büyüyor
Ne fazla ne çoktu gözleri kapattığımda
Dedem kuyudan su çekiyordu
Dün gibi hatırlarım
Akıl fikir fukara kaldı zamanda
Yağmur çiseliyor sessiz gemi kalkar limandan
İçimi ısıtacak bir yer istiyor
Yeşil mavi küf kokusundan uzaktan
Yetmiyor iki saksı bir kaç ağaç
Dolup taşsın dut ağaçlarım
Kuşlar ürkek,kıpırdamaz yapraklar
Eskidenmiş aşk şarkıları satanlar
Vururdu pencereme otobüs durakları kalabalığı
Yanlızlığıma artık bisiklet eşlik ediyor
Usandım sen yanlızlığı götür
Elimi yüzümü yıkadım,zeytin dallarında havlularım
Aşk gibi öfke gibi/kavgamı alnımın tam ortasına kazıdım
Herşey yarım herşey eksık
Ne deniz tuz kokar artık ne mavi eski dalgalar
Usandım yarım dudak öpüşmelerden artık