1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
853
Okunma
Ne ümitlerle geldim,herkes gibi bende buraya
Hangi toprağı kazsam,bedava altın bulmaya
Gelir gelmez satmaya kalktılar,köprüyü banada
Kendimi kaybettim,kayboldum ben İstanbul’da.
İstanbul’dan kaçıyorum,şimdi bakmadan ardıma
Köyüme geri dönerim,hasretle koşarak yuvama,
Paran varsa İstanbul’da,yaşarsın kral gibi
Pulun yoksa ağlatırlar seni,bir köle gibi.
Resimlerdeki İstanbul’u aradım,yıllar boyu
Ömrüm yetmez tanımaya,semtlerini,dar yolunu
Anladım ki yaşanmaz olmuş,artık bu koca köyde,
Kurban olurum ben,yaşadığım doğduğum köye.
Tertemiz hava değil,havamı almışım burda,
Paramı herşeyi kaptırmış,eşyamı satmışım burda.
Her türlü insanı; yalanı,dolanı görmüşüm burda
Havası suyu kalmamış,bereket kalmamış İstanbul’da.
Kalk Orhan Veli kalk,dinle İstanbul’u gözlerin açık,
Gözlerinle gör şimdi,o şiirindeki İstanbul’u
İnsanların sözleri,gözleri,dilleri,üstleri açık saçık,
Bırak İstanbul’u sahibine,sen yerinde rahat uyu.
İstanbul’u almaya gerek yok,İstanbul zaten bizim
Yeter ki kıymet bilelim,başka ele vermeyelim
İstanbul’u almak zor,vermekse çok kolay
Osmanlı’dan kalmış miras,dünya kadar cami,saray...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz