Kuş olup kanadın açmasan derim
Gönül sana sözüm;uçmasan hemen
Işığa can veren pervane gibi
Gönül; canından tez geçmesen hemen

Vazgeçsen vuslattan yolun kalmamış
Bir adım öteye halın kalmamış
Kırılmış, tutacak dalın kalmamış
Gönül; baş köşeyi seçmesen hemen.

Haline bakmadan aşka koşarsın
Her sefer unutur bendi aşarsın
Bilirsin hüsranı, yine yaşarsın
Gönül; elden ele göçmesen hemen

Gün olur halimi elbet duyarsın
Elinle mezara kendin koyarsın
Başka bir günülde aşka doyarsın
Gönül; elden ele kaçmasan hemen

Sevda deryasında kulaç atılmaz
Bu gönül ki para pulla satılmaz
Her güzeli yaren deyip yatılmaz
Gönül; mahremimiz saçmasan hemen

Bu hasretlik bizi yiyip bitirir
Olur olmaz yerde aklım getirir
Çok geçmez bu dertten yolun yitirir
Gönül: sırrın yada açmasan hemen

Bâtıni’yim ömrüm herdem ziyanda
Perişan oldum bir zalime uyanda
Sersefil biryerde öldüm duyanda
Gönül; kefenimi biçmesen hemen..

Aşk ile hü
Murad-ı Batın Akbulut