Gönlüm gam ile doldu , haykırışlarım boşa
Güvendiğim dostlarım sırtımdan vurdu beni..
El aman dilesem de yalvarışlarım taşa
Zehirli sarmaşıklar koluyla sardı beni...

Ard arda darbelerle üstüme dert yığdılar
Bire mekan yok idi onlarcası sığdılar
Üzerime çullanıp, sanki kopan çığdılar
Tahammülüm denedi, çatlattı yardı beni...

Söylenene inandım,.bilmiyordum ben yalan
Mertlik-yiğitlik dostluk, kardeşlik falan filan
Münafık dili ile edildi ruhum talan
Yüzüme alkış tuttu, arkamdan yerdi beni...

Avare yüreğimin tek çaresi dost idi
Saray han istemedim sade kuru post idi
Yorulmuştum bitmiştim, aklım cana kast idi
Derman olurum dedi, bin derde kardı beni...

Geceler kaderimdi yanmıyordu çerağım
Toprağım kurumuştu, suya hayli ırağım
Savaşmayı bıraktım bildim sondu durağım
Ölüme razı etti, kefene dürdü beni...

Çalıştım çabaladım yaranmak sandı bunu
Bir kaç kez sorulunca aranmak sandı bunu
Mesafeyi koyunca yerinmek sandı bunu
Zay etti emeğimi, sömürdü sordu beni

Bâtın-i, yük çoğaldı giy sırtına bir yelek
Bundan sonra kar etmez yoruldu artık bilek
Fîîle geçmemişse neye yarar bu dilek
Hayatın çileleri düz yolda yordu beni...
Aşk ile hü
Murâd-ı Bâtın-i -08-02-2015