1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
994
Okunma
Ne yoklukları yıkadım kirli sularda
üstüm pırtık elbiselerimleyim
yırtık çoraplarımı saydım yine
işe yaramayan
delik ayakkabılarımı gördüm
gizlice
tozlu şapkamı vurdum yere yine
beni bekleyen dostları gördüm
cepleri delik
kırılmış gönülleri dinledim tek tek
tamiri mümkün olmayan
ne yoklukları yıkadım kirli sularda
seven insanları gördüm
parklarda yapayalnız
ödenmeyen faturaları
yırtıp attım yine
sensiz gecen gecelerimi de
saydım incinerek
yalnız dola şan yıldızları izledim
boynum bükük
ne sular içtim süzerek ay ışığında
yalnızlığıma küstüm
içim buruk
kader bu dediler
meleşen kuzuları dinledim yıllarca
soğukta ağlaşan kuşları da
dumanı tütmeyen bacaları da
gördüm
ne yazık
işte yokluk
kader bu dediler
Behçet Bük
[email protected]
Cevap Yaz