3
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1295
Okunma
haykırsam içimde ki özlemi
kısılmaz, gönlünün duvarında yankı
seni de özledim dost
onu da
ve hatta kedimi
yok bu özlemin eşdeğeri
çocuklar diyorum
gülüşlerinde puslu sabahlar saklı
bir intiharın güncesi
ve yaşamak dedim dost
tüm afişleri indirip duvarlardan
göğe yükselen her çığlığın adına
-duyuşuna can kurban
dağıldığım gecelerden geliyorum
geceler ki yarin koynunda şenlik bilinir
ah anaç ruhum
unutturdu tüm ezberlerimi
kör olayım
varsa davamda yaşamdan ötesi
dost!
bencileyin bir etiketin altında eziliyorum
inandır, inandığın tek gerçeği
bir sana geçerken nazım
topla çocukların elinde ki taze öfkeyi
devrim tülay
12 Kasım 2013
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
